1992 Bauhaus en andere inspiratiebronnen

De stad Weimar bezat reeds voor de Eerste Wereldoorlog een kunstschool van belang, de Weimarer Akademie, die onder leiding stond van de Belgische Jugendstil-kunstenaar Henry van de Velde. Toen deze in 1914 de school verliet stelde hij de architect Walter Gropius voor. Deze zorgde voor grote veranderingen, te beginnen bij de naam: met 'Staatliches Bauhaus' wilde hij aangeven dat hij streefde naar eenheid van alle kunsten binnen het kader van de functionele bouwkunst. Muziek en literatuur kwamen in het leerpakket niet voor, maar Bauhaus-manifesten hadden vaak genoeg literaire waarde en muziek nam in het leven van een aantal 'meesters' een belangrijke plaats in. Gropius zelf was getrouwd geweest met de weduwe Mahler en had contacten met componisten van de Weense School.

Uitvoerenden:
Ebony Band
Werner Herbers, dirigent
Gerard Bouwhuis, piano

Programma:

Max Brand Tragödietta (1926)
(1896-1980)  
Rudolf Holzamnn Septuor (1935)
(1910)  
Jos. Matthias Hauer Apocalyptische Phantasie op. 5 (1913)
(1833-1959  
Stefan Wolpe Adagio (1920)
(1902-1972)  
Lyonel Feininger Fuga (1921-1927)
(1871-1956)  
Henrik Neugeboren pianostukken (1924-1927)
(1901-1959)  
Gerhart Münch Figurales Kabinett (1927)
   
   
   

Uitgevoerd:
Vredenburg Utrecht, 1 mei 1992
Concertgebouw kleine zaal, Amsterdam, 2 mei 1992