[1891-1974]

Edmund Nick

Edmund Nick (22 september 1891, Reichenberg - 11 april 1973, Geretsried) was een Duits componist, dirigent en muziekpublicist.
Hij studeerde van 1910 tot 1915 rechten in Wenen en Graz en gelijktijdig muziek aan de Weense 'Musik Akademie' en het conservatorium van Dresden. Hij behaalde zijn doctoraal (Dr.jur.) aan de Universiteit van Graz in 1918.
Nick verhuisde naar Breslau en werkte aldaar als begeleider, pianoleraar en muziekcriticus. In 1921 werd hij benoemd tot 'Kapellmeister' van het plaatselijke theater en in 1924 tot hoofd van de 'Schlesische Funkstunde A.G.'.
Het was in Breslau dat hij kennismaakte met Erich Kästner; het was het begin van een levenslange samenwerking en vriendschap.
In 1933 dwongen de nazis Nick te scheiden van zijn joodse vrouw, op straffe van zijn ontslag. Hij weigerde en verloor zijn baan.
Vervolgens verhuisde hij naar Berlijn en werd aangesteld als leider van de muziekafdeling van het 'Theater des Volkes', een positie die hij tot 1940 bekleedde.
Na de oorlog verhuisde Nick naar München en bekleedde diverse belangrijke functies in het Duitse muziekleven. Hij startte als medewerker van de 'Neue Zeitung' en werd vervolgens muzikaal leider van het cabaret 'Die Schaubude'. Daar werkte hij wederom samen met Erich Kästner en zette meer dan 60 van zijn teksten op muziek.
In 1947 werd Nick voor twee jaar aangesteld als dirigent van de Beierse Staatsoperette. Hij werd professor aan de 'Hochschule für Musik und Theater', maar vestigde zich in 1952 in Keulen als hoofd van de muziekafdeling van de 'Westdeutsche Rundfunk'. Bovendien werkte hij als muziekcriticus voor 'Die Welt' en de 'Süddeutsche Zeitung'.
Nich schreef pianowerken, kamermuziek en muziek voor film, theater en radio, maar het bekndst werd hij vanwege de muziek die hij voor muziektheater en operettes schreef.
Edmund Nick worstelde tijdens de oorlog met Hitlers nazisme.
Aanvankelijk betoonde hij grote moed toen hij zich niet wilde laten scheiden van zijn Joodse vrouw, op straffe van zijn ontslag. Dientengevolge verloor hij zijn baan. Ook werkte hij intensief samen met de links (anti Hitler) georienteerde schrijver Erich Kästner.
Maar tijdens de oorlog nam hij een opdracht van de nazis aan om alternatieve toneelmuziek te schrijven bij Shakespeare's 'Midzomernachts droom', nadat de muziek van Mendelssohn verboden was.

WH